Regional Development Policies in Turkey in Globalisation Context
The concept of public administration can be defined differently in terms of scope and function, yet generally indicates states’ public policies and the actors of these policies. The extent of the states’ active role in planning and implementation processes of these policies varies according to their ideology in political and economic terms. Nonetheless, regardless of the ideology, it is seen that globalisation and process of change worldwide have led to partial or rooted reform movements in public administration systems. This process is called a transition from traditional public administration to new public administration, and it is based on neoliberal policies. In this new order where states are embracing a more passive role, Turkish public administration experiences this change due to the impact of several factors. The approach followed involves, particularly, coexistence of global and local, and increasing value of privatisations and global actors within the system. A clear reflection of this is seen through principles and strategies embraced within provincial and regional development policies.
Downloads
2. Aksoy, Yaşar (1998). Atatürk’ün Ekonomi Devrimi Kalpaklı Kalkınma, Ankara: Ümit Yayıncılık
3. Aktan, C. Can (2003a), Değişim Trendleri ve Değişim Dinamikleri, Moderniteden Postmoderniteye Değişim, Ed.: Coşkun Can Aktan, Konya: Çizgi Kitabevi. ss. 3-17.
4. Akyıldız, Fulya (2013). Binyıl Kalkınma Hedefleri ve Kalkınma Ajansları, Küreselleşme-Yerelleşme Sarmalında Kalkınma Ajansları –Yapılar, Sorunlar ve Çözüm Arayışları, Ed.: Mustafa Ökmen, Güven Şeker ve Fatih Yaman, Ankara: Orion Kitabevi. ss. 107-137.
5. Bachtler, John (2001), Where Is Regional Policy Going? Changing Concepts of Regional Policy, European Policies Research Center, University of Strathclyde, Glasgow, UK.;
6. Bakkalcı, Ahmet Can (2008). Küreselleşme, Bölgesel Entegrasyonlar, Ülkeler Üstü Kurumlar, Entegrasyon Teorisi ve Avrupa Birliği, Ankara: Nobel Kitabevi.
7. BGUS (2014), Bölgesel Gelişme Ulusal Stratejisi (2014-2023); http://www.bgus.gov.tr/dokuman/BolgeselGelismeUlusalStratejisi(2014-2023).pdf
8. Çokgezen, Murat (2012). Türkiye’de Devlet, Girişimcilik ve Yerel Kalkınma, İstanbul: İstanbul Ticaret Odası, Yayın No: 2010-110.
9. Dinler, Zeynel (2012). Bölgesel İktisat, Dokuzuncu Baskı, Bursa: Ekin Yayın Dağıtım.
10. Doğruel, Fatma (2012). Bölgesel Kalkınma ve Kalkınma Ajansları, TÜRKONFED.
11. DPT (2008). Dokuzuncu Beş Yıllık Kalkınma Planı (2017-2013) Özel İhtisas Komisyonu Raporu; http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/zel%20htisas%20Komisyonu%20Raporlar/Attachments/10/oik702.pdf
12. Eroğlu, H. Tuğba (2010). Kamu Yönetiminde Esnekleşme: İzmir ve Çukurova Örneklerinde Kalkınma Ajansları, Edt. M. Akif Çukurçayır ve Orhan Gökçe, V. Kamu Yönetimi Sempozyumu, Türk Kamu Yönetiminin Yapısal ve İşlevsel Sorunları, Konya: Selçuk Üniversitesi, 13-14 Mayıs 2010. s. 207-216.
13. Eryılmaz, Bilal (2016). Kamu Yönetimi, Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
14. Gayrisafi Yurtiçi Hâsıla Sonuçları (2016-2017); http://www.tuik.gov.tr/HbGetirHTML.do?id=24569, 14.12.2017.
15. Günsoy, Bülent (2004). Küreselleşme ve Kalkınma, Kalkınma Ekonomisi -Seçme Konular-, Ed.: Sami Taban ve Muhsin Kar, Bursa:Ekin Kitabevi. ss. 329-352.
16. http://ref.sabanciuniv.edu/tr/content/d%C3%BCnya-ekonomik-forumu-k%C3%BCresel-rekabet%C3%A7ilik-raporu-2017-2018, 18.12.2017.
17. http://www.csb.gov.tr/turkce/index.php?Sayfa=sayfa&Tur=webmenu&Id=15, 17.12.2017.
18. Ildırar, Mustafa (2004). Bölgesel Kalkınma ve Gelişme Stratejileri, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
19. İçişleri Bakanlığı Göç İdaresi Genel Müdürlüğü (2016), Türkiye Göç Raporu; http://www.goc.gov.tr/files/files/2016_yiik_goc_raporu_haziran.pdf, 17.09.2017.
20. Kaplan, Muhittin (2004). Gelişmekte Olan Ülkelerin Özellikleri, Kalkınma Ekonomisi -Seçme Konular-, Ed.: Sami Taban ve Muhsin Kar, Bursa: Ekin Kitabevi. ss.7-25.
21. Kapucu, Naim ve Gündoğan, Ertuğrul (2010). Yönetişim, Ekonomik Kalkınma ve Demokrasi, Yönetişim, -Kuram, Boyutlar, Uygulama- Ed. M. Akif Çukurçayır, H. Tuğba Eroğlu ve Hülya Eşki Uğuz, Konya: Çizgi Kitabevi. ss. 553-584.
22. Kara, Murat (2008). Bölgesel Rekabet Edebilirlik Kavramı ve Bölgesel Kalkınma Politikalarına Yansımaları, DPT Başkanlığı Ekonomik Modeller ve Stratejik Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Yayın No: 2774, Uzmanlık Tezi, Ankara, Ağustos 2008.
23. Karabulut, Tahsin (2007). Türkiye’de Bölgesel Kalkınma Politikaları ve Kurumsal Gelişmelerle İlgili Genel Bir Değerlendirme, Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar-II Uygulama, Ed.: Hüseyin Özgür ve Muhammet Kösecik, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. ss. 738-761.
24. Kaynak, Muhteşem (2014). Kalkınma İktisadı, (5. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
25. KENTGES (2010); Bütünleşik Kentsel Gelişme Stratejisi ve Eylem Planı (2010-2023); http://www.csb.gov.tr/db/kentges/editordosya/kentges_tr.pdf, 17.12.2017.
26. Korkmaz, Esfender (2013). Küresel Süreçte Ulusal Kalkınma, İstanbul: Himalaya Yayınları.
27. Özdil, Tuncer ve Yılmaz, Cengiz (2005). Küreselleşen Dünyada Yerel Ekonomilerin Uyumu, 1. Yerel Ekonomiler Kongresi Bildiriler Kitabı, 1-2 Ekim 2005, Karaman: Selçuk Üniversitesi Karaman İİBF. ss. 437-480.
28. Özer, M. Akif (2005), Yeni Kamu Yönetimi, Ankara: Platin Yayınları.
29. Palabıyık, Hamit(2005). Sürdürülebilirlik ve Yerel Yönetimler: Uygulanabilirliği ve Ölçümü Üzerine, Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar-I Reform, Ed.: Hüseyin Özgür ve Muhammet Kösecik, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. ss. 611-627.
30. Parlak, Bekir (2011). Kamu Yönetimi Sözlüğü, Bursa: MKM Yayıncılık.
31. SEGE (2011); İllerin ve Bölgelerin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırması; file:///C:/Users/LZ/Downloads/SEGE-2011.pdf, 18.12.2017.
32. Sungur, Onur (2014). 1980 Öncesi Türkiye Ekonomisinde Bölgesel Kalkınma Politikaları, Bölgesel Kalkınma Üzerine Yazılar, Ed. Metin Berber, Deniz Özyakışır ve H. İbrahim Aydın, Ankara: Savaş Yayınevi. ss. 65-97.
33. Şaylan, Gencay (2003). Bir Yapısal Değişim Sorunu Olarak Yönetim Reformu, Türkiye’de Kamu Yönetimi, Derleyen Burhan Aykaç, Şenol Durgun ve Hüseyin Yayman, Ankara: Yargı Yayınevi. ss. 413-429.
34. Tekeli, İlhan ve Soral, Erdoğan (1978). Kalkınma Yazını Üzerine Genel Bir Değerlendirme, Eskişehir: Eskişehir İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayınları, Yayın No: 196/126.
35. TÜİK (2017). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları, 2016; Kaynak: file:///C:/Users/LZ/Downloads/Adrese_Dayal%C4%B1_N%C3%BCfus_Kay%C4%B1t_Sist_31.01.2017.pdf, 17.09.2017.
36. Türkay, Mehmet (2006). Devlet, Ulusal Kalkınma ve Kapitalizmin Dinamikleri, Bölgesel Kalkınma Politikalar ve Yeni Dinamikler, Der.: F. Aylan Arı, İstanbul: Derin Yayınları. ss. 1-21.
37. WEF, The Global Competitiveness Report 2017–2018; https://www.weforum.org/reports/the-global-competitiveness-report-2017-2018, 21.12.2017.
38. Yıllara Göre Dış Ticaret (2014-2016); http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1046, 23.12.2017.
39. Yörükoğlu, Fuat ve Peker, Kadir (2011). Küreselleşme ve Yerelleşme Eğilimleri Bağlamında Yerel Yönetim Reformları; Yönetişim Modelleri ve Yerel Ekonomilere Getirdiği Fırsatlar, Üçüncü Yerel Ekonomiler Kongresi Bildiriler Kitabı, Ed.: Abdulkadir Buluş ve Savaş Erdoğan, 26-27-28 Mayıs 2011, Konya: Selçuk Üniversitesi İİBF. ss. 138-147.
40. Yüksel, Fatih (2004). Kamu Yönetiminde Yeni Eğilimler Perspektifinde Türk Kamu Yönetiminde Reform İhtiyacı ve Kamu Yönetimi Reform Yasa Tasarısı, (Ed.: Abdullah Yılmaz ve Mustafa Ökmen), Kamu Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi, ss. 1-22